سهراب سپهری آرزوی تلخ ماهی

ماهی کچیک تنها تو هجوم موج دریا
زیر اون سقف بلوری توی اون وسعت و پهنا
آرزو کرد که خدایا اگه من پرنده بودم
میتونستم پر بگیرم روی کوه و دشت و صحرا
توی اوج آسمونها رها از هر بند و زنجیر
میرسیدم تا به خورشید فارغ از عالم و غم‌ها
ناگهان موجی خروشان اونو انداخت توی ساحل
مثل ظلمت پیش چشماش تیره شد تموم دنیاش
عاقبت مثل یه رویا اون رسید به آرزوهاش
روحش پر زد چو پرنده توی اوج آسمونها
ماهی کوچیک تنها پر کشید تو آسمونها
روحش پر زد چو پرنده توی اوج آسمونها