بردیا شازده

گریه کردنت، میدونی که نقطه ضعفمه
وقتی که همه کم میفهمنت، نقطه سر خط، حیف
از وقتی که فهمیدن، میخوام دیگه سایه بونت شم،
همه سایه ها میخوان، این تنه رو زمین بزنن هی
گل منو اهلی کردنو، برمیگردن به من میخندن هی
میبینی چه بد بیرحمن حیف، نبودم از ته میکندنت،
دل منو زخمی کردن، که حرف قلبم یه ترجیع بند درده
چرا قلب من هرشب، تا چشمه بره و تشنه برگرده