هوتن حسینی میاد یک روز

تنگه چقد دلم براش
برا شوخی خنده هاش
اون روزا که هوامو داش
برا حالت چشاش

تنگه دلم یه بار دیگه
تو چشمم نگاه کنه
از خاطراتش بهم بگه
اسممو باز صدا کنه

دست خودم نیست که با همه وجود دوسش دارم هنوز
زنده ام به این امید که پشیمون میشه خودش میاد یه
روز

منو خیابونای این شهر
منوسردردای این سر
منو خاطراتت آخر
تنها موندیم بازم

تو و اون نگاه بی غم
تو ساعتای بی من
تو که هواست نیس اصن
تنها موندیم بازم

دست خودم نیست که با همه وجود دوسش دارم هنوز
زنده ام به این امید که پشیمون میشه خودش میاد یه
روز