امیر عباسیان کابوس تنهایی

میخوام باور کنی بی تو دچار درد تکرارم
من از دنیا ، بدون تو چقدر دلگیر و بیزارم

نشستم کنج دل کندن دارم دردامو میشمارم
من از دنیا ، بدون تو یه دنیا رو طلبکارم

تو که دلواپسم باشی من از دلشوره میبارم
من از دنیا ، بدون تو یه دنیا دلهره دارم

تو این کابوس تنهایی به دستای تو ناچارم
قفس می خوام کنار تو گرفتارم ،گرفتارم

تو این دنیا بدون تو مث خوابم نه ،بیدارم
مث اسپند رو آتیش داره میسوزه افکارم

شدم تبعید این مسلخ یه موجود عزادارم
یه روز میمیرم و دنیا میاد رو موج اخبارم
تو که دلواپسم باشی من از دلشوره میبارم
من از دنیا بدون تو یه دنیا دلهره دارم
تو این کابوس تنهایی به دستای تو ناچارم
قفس میخوام کنار تو گرفتارم گرفتارم