بهادر صحت دخترای ننه دریا

دخترای ننه دریا! کومه‌مون سرد و سیاس
چشِ اُمیدمون اول به خدا، بعد به شماست...
کوره ها سرد شدن
سبزه ها زرد شدن
خنده ها درد شدن

دیگه از شهر سرود
تک‌سواری نمیاد

دیگه مهتاب نمیاد
کرم شبتاب نمیاد
برکت از کومه رفت
رستم از شانومه رفت

شبا شب نیس دیگه،
یخ‌دونِ غمه
عنکبوتای سیا شب تو هوا تار می‌تنه

دیگه شب مرواری دوزون نمی‌شه
آسمون شب‌ها چراغون نمی‌شه
غصه‌ی کوچیکِ سردی مثِ اشک
جای هر ستاره سوسو می‌زنه
مگه زوره؟! به خدا هیچکی به تاریکی شب تن نمی‌ده
موش کورم که میگن دشمنِ نوره به تیغِ تاریکی گردن نمی‌ده

دیگه مهتاب نمیاد
کرمِ شب‌تاب نمیاد.
برکت از کومه رفت
رستم از شانومه رفت

دخترای ننه‌دریا! رو زمین عشق نموند
خیلی وخ پیش باروبندیلِشو بست خونه تکوند
دخترای ننه‌دریا! کومه‌مون سرد و سیاس
چشِ امیدِمون اول به خدا، بعد به شماس

نه سلامی ، چه سلامی؟!
همه خون‌تشنه‌ی هم
نه نشاطی، چه نشاطی؟!
مگه راهش می‌ده غم؟!

دیگه مهتاب نمیاد
کرمِ شب‌تاب نمیاد.
برکت از کومه رفت
رستم از شانومه رفت