امیر چهارم نمی دانستی

میبرم هر طرفی عشق خطرناک تورا
تا که الوده کنم حاطره ی پاک تورا
باد میاورد ارامش غمناک تورا
ماندم ای عشق خودم را بکشم یا که تورا
من چراغ شب دلگیر تو بودم همه عمر
کشته ی بغذ نفس گیر تو بودم همه عمر
مهره ی بازی تقدیر تو بودم همه عمر
من دیوانه به زنجیر تو بودم همه عمر
رد تو بر تن من بود و نمیدانستی
قهر تو دشمن من بود و نمیدانستی
وقت جان دادن من بود و نمیدانستی
دوریت مردن من بود و نمیدانستی
امدی یار شوی باعث ازار شدی
امدی در شب خاطره ای تار شدی
لحظه ی حرف زدن این همه دیوار شدی
بی کسی کشت مرا تا تو خبر دار شدی
مثل یک قایق بی پاروی طوفان زده ام
مثل یک سیب زمین خورده ی دندان زده ام
مثل یک خاطره ی زخمی باران زده ام
گریه ای در چمدانم
به خیابان زده ام
به خیابان زده ام تا که به جایی نرسم
میروم خسته و تنها که به جایی نرسم
میروم تا ته دنیا که به جایی نرسم
با همین جمله ی غمناک به جایی نرسم
رد تو ...