مرتضی غفوری آواره

بوی باروت میده شهرم
رد خمپاره رو دیوار
من‌ یه سرگردون که تنها
پرسه میزنم تو اوار
ننگو نفرین به تجاوز
چیزی از شهرم نمونده
از تموم خاطراتم
یه وجب اوار مونده
وسط جیغ یه موشک
لال شد لبخند مادر
رد خون نشست رو شیشه
روی دستام تن خواهر
متن لالایی شبهام
موج انفجارو جنگه
جای عکسه روی دیوار
طرح قابه یه فشنگه
داره جون میکنه یک مرد
زیر خاکسترو دوده
دنیا چشماشو میبنده
کسی فکر ما نبوده
ما که دنیامون سیاهه
رنگ جنگه زندگیمون
توی این اوارگی ها
آسمون سقفه برامون