امیرام پدر

از وقتی که یادم میاد
دستات همیشه پشتمه
تو تکیه گاه امنمی
با تو جهان تو مشتمه
پدر ستون خونه ای
مثه یه کوهی تا ابد
فدای اون نگات بشم
برای من فقط بخند
تنها رفیق من توئی
تو لحظه های بی کسی
هر جایی که دلم گرفت
میای به دادم میرسی
یه تار موت و با جهان
عوض نمیکنم پدر
گذشتی از خودت برام
گرفتم از تو بال و پر
یه اعتبارِ محکمه
اسمت میاد کنار من
مثه همون بچه گیام
تو میشی بیقرار من
قربون مهربونیات
عزیزترینی واسه من
توئی که درس مردی و
همیشه یاد دادی به من