آریاز مرا به خاک نسپار

ای دوست مرا به خاک نسپار،
عاشقترین نگاه مغموم
ای دوست مرا به خاک نسپار
رنگیترین گیاه مظلوم،
تنها در شبها با غمها درگیرم
با تو تا خورشید از این شهر پر گیرم
یک صفحه سیاه، مشتی هوای سرد،
پرواز یک کلاغ، لختی یک درخت
یک آسمان تار، آماده تگرگ،
یک زمهریر شووم، تصویر مات مرگ
دستان گرم ما، وقتی رها شدن،
که قلب و جسم ما، از هم سوا شدن
ای دوست مرا به خاک نسپار
در این شب سیاه، در این هوای سرد
تا بلکه بشنوی، فریاد میزنم
ای دوست مرا به خاک نسپار،