آرین آمور شهر شلوغ

شهر شلوغُ دودی آدماش به دور مهربونی

همه دورو دو رنگ سکه همه چی زشتُ مضحکه

فکر خلاصه تو آلته زندگی از روی عادته

چشا کورنُ سرا تو کونن لبا دوخته تو سکوتن

برای گدایی کون تو کونن اینجا شهر گوهیه

زناش پول پرستو مرداش پوچنُ و خالی

اینجا دلا همه بن‌بسته خوشبختی یه در بسته

اینجا اسپند ضد کبابه دلت نخواد همش سرابه

( 2 )
این جماعت همه کرو کورن دنبال کورسویی نورن

همه دیگه بد شدن پیگیر مرگ هم شدن

مردی‌رو یدک می‌کشن گرگ تو پوست میش شدن

دزد و قاضی با همن دور هم همه شومنن

با بالایی تو زاویه همه چی پوچ و بازیه

هوا دیگه فاسده دستا پر فاصله

زندگیا فیکو ساختگی تهش رنجُ بردگی

میده به قیمت خیار تنو بدن آگهی دیوار

( 3 )
روحش پر سکوتُ بغضه جوابش پشت میل یا سربه

آرزوهاش تمومن اونو با گلاب می‌شورن

به حقارت کردن عادت می‌دن همه چیزو راحت

دست تو جیب ملت صدقه میدنُ ذلت

اینجا حقوق‌ها ریاله سکه‌هاشونم دلاره

نفس کشیدنم قسطیه زندگیم اجباریه

چشما به یه یارانه هیچکی رفاه نداره

یه سریا کولبرن اون یکیام پول برن
( 4 )
یکی سهمش سربِ داغِ یکی اختلاس و وانِ داغِ

رعیتا پی گدایی یکیم پی پادشاهی

تو این شهر با درداش تن‌فروش دیگه نیست فاحشه

زمین‌و آب‌و آدمُ می‌فروشن حرومی‌های بی ریشه

شبا همه آوارن تو اتوبوس ایستاده خوابن

زندگی تجربه نیست تجربه خود درده

مردمش پنیرن رو تله همه چی میگس درده

قلبم با خوشی غریبهُ حرفم تو کورس بعده

( 5 )
تو این شهر جووناش زندگیاشون گلُ بنگه

ندارن امیدی مغزاشون پر خشم و جنگه

دخترای این شهر حبسن تو سلول مغزهای پوسیده

راهی ندارن جز تن دادن به افکار پوچو مرده

تو این شهر ناموسو شرفو انسانیت‌رو دادن به باد

همونایی که نشستن اون بالا با یه چای نبات

با مسئولی که شکمش از حقِ من و تو سیره

دستِ قدرتُ مقام جونو پول اسیره

اره دستِ قدرتُ مقام جونو پول اسیره