علی تکین هوای رفتن

«هوای رفتن»
هوای رفتن داری توی سَرت
کیه جز من دور و بَرت که بی من شادی
منم و عکسهایی که پسشون دادی
چشایی که ازش نیفتادی
دیگه واسه تو جذاب نیست اما شدم عادی
حرف بزن با من خب
من بیدارم تا صبح
از درد زخمایی که زدی
من پر از دلشورم
از نگات که دورم
من چیکار کردم که باهام بدی
این همه دوست داشتن عادی نیست واسه من
حسی که من دارم رد شده از خواستن
دردسر شد عشقت واسه این دیوونه
کل دنیا بی تو واسه من زندونه