محمد بیرانوند از تو بعیده

بی‌ تو خنده حتی با لبام قهره
دوریت مثه زهره
میکشتم هر لحظه بیا
همه میگن که این فکرا واست سمه
دلم پره غمه
ولی کیه بفهمه اینا رو
با همه سرد بودم با تو یکی نه
چی میشد از همون اول بگی نه
نه که بزاری دلم وابسته شه
باهات راه بیام وسط راه ، راه بسته شه
این حرفا که میزنی واسم جدیده
انگاری داری میشی واقعا غریبه
از تو بعیده
میشکوندم واسه دیدن تو سر و دست
دلم چند دفه به خاطر تو شکست
میگی همینه که هست
از این غما دل تو هم بی نصیب نیس
دیگه منبعد واسم هیچ چیزی عجیب نیس
دیر فهمیدم
هیچی
از هیشکی