میلاد عباسی رویای پرواز

نشستی کنارم قفس ها شکست
دلم غرق رویای پرواز شد،
در اوج زمستون و طوفان و غم یهو چتر چشم های تو باز شد
چه آرامشی داره دست های تو،
همون لحظه که میکشی رو سرم
شبیه یک دریای بی ساحله که رو موج هاش از شهر شب میگذرم،.
تا قبل از رسیدن به دنیای تو شب و روز دنیای من سرد بود
سپردی به دست های سبز بهار،
درختی که برگ هاش همه زرد بود،.
میدونم هوای منو داریا یه حسی بهم میگه عاشق شدم
دلم غرق عطر شقایق شده مگه ممکنه یعنی لایق شدم،
میدونم هوای منو داریا یک حسی بهم میگه عاشق شدم
دلم غرق عطر شقایق شده مگه ممکنه یعنی لایق شدم
چه آرامشی داره دست های تو همون لحظه که میکشی رو سرم،
شبیه یک دریای بی ساحله که رو موج هاش از شهر شب میگذرم
تا قبل از رسیدن به دنیای تو شب و روز دنیای من سرد بود
سپردی به دست های سبز بهار
درختی که برگاش همه زرد بود،