پوریا آریانفر شهر دور

از این قصه ناتمام میروم
تو باش ولی نپرس کجا
من تو خیال تا خدا میروم
نمیری از خیال من چرا
مثل یه سایه مبهمه روز و شبهام
در این جاده بی عبور
هوش از سر من میبره ، نگاه به
چراغای یک شهر دوور
یک شهر دور…
از این آرزو نباید گذشت
نگاهتو بده به نور ماه
چون رنج راه از سکون بهتره
نذار بمیره شوق فتح ماه
مثل یه سایه مبهمه روز و شبهام
در این جاده بی عبور
هوش از سر من میبره نگاه به
چراغای یک شهر دور
یک شهر دور….