نیما توکل و دانیال آمری حیف

دلم گرفته
هوا چه تیرس
تو زیر چتر اونی
چطور دلت میومد
بارونه بازم
پیچیده بوی خیانت
همه حرفات دروغ بود
لعنت به این حماقت

حال الانم
مثه ذاتت خرابه
دست بردار از این دل
دیگه بهت حس نداره
حیف اعتمادم
کاش بهت دل نمیدادم
ولی حیف
ولی حیف
رفته این دل از دست
راه برگشتی نداره
تنها درمون دردم
شدی مرحم واسه قلبم
این روزا سخته بدونت
حتی نفس کشیدن
میگذرن
این روزای سختم

دیدی گذشتن این روزای سختم
من تنهام توی تختم
من و یه گیتار
روزام رو ریتم تکرار
هی بهم میگفتن
صبر پیشه کن
منم که صبرم سر ریزه شد
میسازم فردامو بی تو
دیگه دیر شد

حال الانم
مثه ذاتت خرابه
دست بردار از این دل
دیگه بهت حس نداره
حیف اعتمادم
کاش بهت دل نمیدادم
ولی حیف