حسین ابراهیمی دوست

دوست دارمت دارمت دوست ای دوست
شروع شعر من شدی ترانه ای ای دوست
هر جای این دنیا با نام تو ای دوست
یک حس بی نقصه زیبایی امروز
اینجا کنار هم همراه و خوشحالیم
دوست دارمت ای دوست ای مظهر شادی
در این مسیر سخت همدیگرو داریم
از دوستی هرگز دست برنمیداریم
حالا که دنیامون در قفل و زنجیره
این زندگی ما رو تحویل نمیگیره
شاید که فرداها از ما کنن یادی
دوست دارمت ای دوست ای مظهر شادی
شاید که این دنیا هر روز بدتر شه
احساس آدمها هر روز کمتر شه
اما میونه ما دوستی نمیمیره
این دل انرژیشو از دوست میگیره
شاید که این دنیا هر روز بدتر شه
احساس آدمها هر روز کمتر شه
اما میونه ما دوستی نمیمیره
این دل انرژیشو از دوست میگیره
دوست دارمت تا ابد دوست ای دوست
تمام شعر من شدی ترانه ای ای دوست
حال و هوای دل با نام تو ای دوست
مثل یه لبخنده زیبایی امروز
باید کنار من از غصه ها رد شی
دوست دارمت ای دوست حتی اگر بد شی
در این هجوم درد همدیگرو داریم
از دشمنی و قهر از کینه بیزاریم
حالا که فردامون غمگین و دلگیره
دنیای آدم ها با غصه درگیره
باید کنار من از غصه ها رد شی
دوست دارمت دوست حتی اگر بد شی
شاید که این دنیا هر روز بدتر شه
احساس آدمها هر روز کمتر شه
اما میونه ما دوستی نمیمیره
این دل انرژیشو از دوست میگیره
شاید که این دنیا هر روز بدتر شه
احساس آدمها هر روز کمتر شه
اما میونه ما دوستی نمیمیره
این دل انرژیشو از دوست میگیره