حسین بلاغی بگذار و بگذر

افتادم از پا ای عشق سرکش
دست از سر ما بردار و بگذر
این لحظه ها را بغض صدا را
دنیای ما را بگذار و بگذر
آن بی خیالی با قلب خالی
در هر کجا را باز آر و بنشین
هم سر پناهی هم گریه گاهی
مارا به آهی بسپار و بگذر
افتادم از پا تا کی مدارا
این بینوا را با خود رها کن
تنهای تنها بی فکر فردا
ما را رها کن این بار و بگذر
دل دست من که نیست
دلتنگیت چرا ما را رها نکرد
کاری که کرده ای
با قلب عاشقم هیچ آشنا نکرد