میلاد نوبخت تو بارونی

تو بارونی
انقده خوبی نمیدونی
هم یه دردی هم یه درمونی
حیفه که با من نمیمونی
غمت عشقه
خنده های بی منت عشقه
تو یه شعری خوندنت عشقه
رفتن و برگشتنت عشقه
منو تنها گذاشتی این روزا که با کی خوب شی؟
بگو یادته که بهم دوست دارم میگفتی
میخونم واست این ترانه رو شاید دوباره
یاد روزای خوب هردوتاییمون بیفتی
زیر و رو می کنی دنیامو با چشمای نازت
تو همونی که خنده هاش برام مث نیازه
خیلی وقته کسی ندیده خنده هامو اما
درِ خونه ی من به روی تو همیشه بازه
تو که رفتی ولی جای تو هیچ عشقی نیومد
به چِشَم دیگه زیباییِ هیچ چشمی نیومد
لب دریا میرم کشتی عشقمو ببینم
من یه عمری به گل نشستم و هیشکی نیومد
تو بارونی
انقده خوبی نمیدونی
هم یه دردی هم یه درمونی
حیفه که با من نمیمونی
غمت عشقه
خنده های بی منت عشقه
تو یه شعری خوندنت عشقه
رفتن و برگشتنت عشقه