حمیدرضا مجد فقیهی راز تو

هرکسی از ظن خود شد یار من
وز درون من نجُست اسرار من
سرّ من از ناله ی من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست

آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد ، نیست باد!
نی حریف هرکه از یاری برید
پرده هایش پرده‌های ما درید