مسعود ضیایی بهار من

ای نازنین من بیا بهار من باش
من عاشق و تو عاشق یکی شدن باش
ای خالق دوباره هستی و عمرم
تو سر پناه این دل خسته ی من باش
نمیخوام ی لحظه از تو دور بمونم
من میخوام تا همیشه از تو بخونم
من فدای تو و اون صورت ماهت
شب سفیده توی اون چشمای نازت
خنده های تو منو دیوونه کرده
اون روزای خوب دیگه برنمیگرده
اون روزای خوب دیگه برنمیگرده
ای نازنین من بیا بهار من باش
من عاشق و تو عاشق یکی شدن باش
ای خالق دوباره هستی و عمرم
تو سر پناه این دل خسته ی من باش
حس من لحظه لحظه بودن با تو
دوس دارم وسوسه رنگ صداتو
شب چشمای تو بارون ستاره
میبوسم چشمای نازتو دوباره
اون دو تا خورشید براق قشنگو
توی هفتا آسمون هیچکی نداره
توی هفتا آسمون هیچکی نداره
ای نازنین من بیا بهار من باش
من عاشق و تو عاشق یکی شدن باش
ای خالق دوباره هستی و عمرم
تو سر پناه این دل خسته ی من باش