سعید نامی پاییز

مثل برگ زرد دارم میریزم یه شب سرد تو این پاییزم
تو ساعت های بی خوابی شب دردم رو تو خودم میریزم
تو که رفتی بارون هم دلتنگ شد
سر تو ، تو آسمونم جنگ شد نمیدونم که چجوری دلم خام حرف های پر از نیرنگ شد
واسه آرامش من سرد شدی نمیدونی که چقدر بد شدی
تو که راحت از دلم رد شدی عب نداره اگه راحت شدی
رفتنت واسه دلم ساده نبود غم نداشتم اگه دل ساده نبود
تو و اون خیال حرف های قشنگ کار این عاشق و بد جایی رسوند
مثل ابر غم دارم میبارم آجری شکسته رو دیوارم
هر چی که سرم اومد کار دله دگ از هرچی دله بیزارم