بردیا مختاری شبت بخیر

شب می رسه چشمات خواب آلود میشه
می خندی و ترسای من نابود میشه!
شادی و غم با هم نشستن تو نگاهم
من خیلی وقته دارم این حسارو با هم
با اینکه زخمای قدیمی مونده پیشم
وقتی که اینجایی بهت دلگرم میشم
پیش تو این حرفارو ناگفته نمی خوام
هرگز ولی خوابت و آشفته نمی خوام
شبت بخیر ای گل زیبا
می سپرمت به دست رویا
شبت بخیر سنگ صبورم
می بینمت دوباره فردا
تو خواب خوش می بینی اما من
رویام و چیدم بازم از چشمات
شب روشنه با اینکه تاریکه
این راز و من فهمیدم از چشمات
دنیا اگه صلحه، اگه جنگه
دنیای من اینجا و الآنه؛
تو شعله ی عشقی و من هرشب
دور تو ام، مثل یه پروانه!
شبت بخیر ای گل زیبا
می سپرمت به دست رویا
شبت بخیر سنگ صبورم
می بینمت دوباره فردا