متن آهنگ فرهاد قایدی - سال خش

های ، های های های های های
دل ، دل ای دل ای دل
عیدِ نائورِئز اُند إ اُ دِل مو خَش إ
عید نوروز آمده است و دل ما خوش است
گُل مَجا سَئُز آبُد إ هَر جا بَش إ
گل همه جا سبز شده است و همه جا گندم زار است
زِندَه وابی زِندَه ئی بٍکنی بٍری
زنده بگردید و بیایید زندگی کنید
رَختِ نِه وابَرکِنی سالِ خَش إ
رخت نو بر تن کنید سال خوش است
های ، های های های های های
دل ، دل ای دل ای دل
بِد تَه با هَم واچِنِم
بیا تا با هم بچینیم
بِد تَه با هَم واچِنِم عِشق اُ صَفا
بیا تا که عشق و صفا را با هم بچینیم
بِد کِه شادی اَز تَهِ دِل مو مُبا
بیا که از ته دلهایمان شادمانی داریم
دِلخَش اُ دِل زِندَه وابی چُن بَهار
دل خوش و دل زنده باشید همچون بهار
شَپ بٍری بٍزنی خُشالِ روزِگار
بیایید دست بزنید به خوشحالی در روزگار
شَپ شَپ شَپ شَپ شَپ شَپ
دست دست دست دست دست دست
شَپ شَپ شَپ شَپ شَپ شَپ
دست دست دست دست دست دست
سیبِ سُرخ هَر چی کِه هٌد
سیب سرخ هرچه که بود
شُن کُفَه ی ما هَمَه لِت
همه به دامان ما فرو ریختند
خَرَکِ خَش شُکٍه بٌد
خارک (خرمای نارس)خوشمزه بند کردند
شُن کُفَه یِ ما هَمَه لِت
و همه به دامان ما پاشیدند
مٍنِ باغِ زِندِگی
در میانه ی باغ زندگی
رٌزِ رائوشَن شُدَدِم
روز روشن به ما دادند
چَشِیَه ی گَش شُکٍه کٌد
چشمهای روشن زیبا را قسمت کردند
شُن کُفَه ی ما هَمَه لِت
و همه را به دامان ما فرو ریختند
های ، های های های های های
دل ، دل ای دل ای دل
دِئرِ دِل تو واکِنی
در دل را باز کنید
دِئرِ دِل تو واکِنی صَحرائو بٍری
در دل را باز کنید و به صحرا بیایید
چَش گُلِ چَش گُلِ
به تماشای گل به تماشای گل
چَش گُلِ بابونَه وَختِ خائو بٍری
به دیدار و تماشای گل بابونه بیایید به هنگام خواب
واسٍه ئی دَسمالِیا سورِ گُل إ
عروسی گل است دستمال ها را بردارید
هَر کُجا چَش بٍکنٍه پُر نورِ گُل إ
به هر سو که نگاه کنید پر از نور گل است
بِدٌ ! بِدٌ !
بیا! بیا!
بِدٌ بَر بٍکٌد کَبا !
بیا بیا قبا از تن به در کن
بِدٌ ! بِدٌ ! بِدٌ خُد کِل اُ شَبا !
بیا بیا با هلهله ی شادمانی بیا
دِلِ رائوشَنی مُبا !
دل روشنی داریم
بِد حِنائو نٍه دَسّ اُ پا !
بیا و حنا به دست و پای بنه
دَریَه خُدِ سٌرٌد بِیا !
بیا و دف و سرود بیاور
بٍبٌ دَسمال اِ بَرا !
بیا و دستمال ها را بالا ببر
بِد اَچِم بٍگِم مَجا !
بیا تا برویم همه جا بگوییم
کِه اَبِه ! کِه اَبِه !
که می شود ، که می شود
کِه اَبِه ! مَشا ! مَشا !
که می شود و می توانم ، می توانم