متن آهنگ حامد جمشیدیان - به داد من برس

دیگه رسیدم ته خط، واسم نمونده چاره ای
به این بزرگی آسمون، من ندارم ستاره ای
اونی که ادعا می‌کرد، دوسم داره تنهام گذاشت
به این نتیجه میرسم، که دل به دل راه نداشت
ترجیع بند:
صدامو میشنوی خدا، این بغضو از گلوم بگیر
دلم میخاد گریه کنم، توو بغلت یک دل سیر
منی که حتی یه نفس، بدی نکردم به کسی
حقم نبود که اینجوری، بشم اسیر بی کسی
ورس دوم:
دلم میخاد جدا بشم، ازین زمین و آدماش
من که بهت نمیرسم، تو دستمو بگیری کاش
به داد من برس که من، اسیر بی کسی شدم
منو ببر یه جای خوب، فقط تو باشیو خودم
ترجیع بند:
صدامو میشنوی خدا، این بغضو از گلوم بگیر
دلم میخاد گریه کنم، توو بغلت یک دل سیر
منی که حتی یه نفس، بدی نکردم به کسی
حقم نبود که اینجوری، بشم اسیر بی کسی