حمید متین رهگذر

عشقت مرا دیوانه کرد ای رهگذر،
از سوء چشمانه تو من حیران شدم،
قبل از تو هیچ عشقی مرا رسوا نکرد،
بعد ازتو من یک کالبد بی جان شدم،

عشقت مرا دیوانه کرد ای رهگذر،
ازداغ این دوری ببین حال مرا،
فرصت ندادی باتو پروازی کنم،
آسان شکستی تو ببین بال مرا،

رویای زیبا روی من،برف آمده برموی من،
رفتی شکست فرهادِ تو،تیشه زدن بر کوی من،
مجنون ترین مجنون منم،آتش زدی بر دامنم،
لیلای بی احساس من،من که گذشتم از تنم،

در عشق تو با روحمم دشمن شدم،
من در خودم بعداز تو صدبار مرده ام،
همرازِ از آغاز ِ تا پایانِ من،
من کوله ی غم را به دوشم برده ام،

رویای زیبا روی من،برف آمده برموی من،
رفتی شکست فرهادِ تو،تیشه زدن بر کوی من،
مجنون ترین مجنون منم،آتش زدی بر دامنم،
لیلای بی احساس من،من که گذشتم از تنم،