هوتن جوادی اعتراف

خنده داره واسم

عشق بی احساسم

یاد من افتاده



اعترافش سخته

دیگه خیلی وقته

منو از دست داده



از یه جا حس کردم

توو دل پردردم

بودنش کافی نیست



خیلی دیر فهمیدم

عشقی که می دیدم

جز خیال بافی نیست







«بعد من شاید یه جا

وقتی دیدی آدما

تو رو تنها میذارن



بغض مونده توو صدات

درد پشت خنده هات

منو یادت میارن»





سخته درک حرفاش

وقتی توو رفتاراش

جای پام محکم نیست



با خودم هی میگم

واسه من این آدم

اونکه دوس داشتم نیست



وقتی من رو میشکوند

بهم اینو فهموند

اعتباری نیست بش



وقتی اون تغییر کرد

منو از عشق سیر کرد

کاش که می فهمیدش