حجت اشرف زاده باران ببارد میروی

پیش از خداحافظی ات، چتری به دستت میدهم
پایی به راهت میکشم، شاید که برگردی
به جای هر حرفی فقط
خطی ز چشمِ خیسِ خود،
تا به نگاهت میکشم، شاید که برگردی
باران ببارد میروی باران نبارد میروی،
این بغض بی صاحب چرا از تو ندارد پیروی
بی من شدی راهی چرا
از من نمیخواهی چرا، کاری کنم پیدا کند
پایان خوش این ماجرا،