علی رضایی دلهره

بازم این دلهره افتاده به جونم
میخوام که آروم باشم اما نمی‌تونم
توی اتاق سرد و تاریک ترانه
می‌خوام بمونم و فقط از تو بخونم
بازم این زمزمه هام بوی تو داره
چشام هواش بارونیه می‌خواد بباره
وقتی زمونه با دلم همش می‌جنگه
دستای پر مهر تو خوش بختی میاره
ترانه هام به خاطر تو موندنی شد
به خاطر تو این صدام شنیدنی شد
وقتی که رفتی حال خوب تو صدام رفت
بعد تو حال این دیوونه دیدنی شد
منم که کهکشون دردم، کجا به دنبالت بگردم ،
بسه دیگه چشم انتظاری بگو بیام دورت بگردم
قرار نبود بگی دوستم نداری باز
قرار نبود بری تنهام بزاری باز
بازم تو این قفس دونه ی عشق بکار
آزادی بی تو رو آخه می‌خوام چکار
تنها ترین مردم که با تاریکی می‌جنگه
بی تو دیگه دنیا واسم تارِ و بی رنگه
رفتی و گفتی اشتباهِ عشق بین ما
فاصله بین ما دوتا یه دنیا فرهنگه
منم که کهکشون دردم ،کجا به دنبالت بگردم
بسه دیگه چشم انتظاری بگو بیام دورت بگردم