سام رومان هیهات

 
دیشب که چشم بستی
همه در ها به رویم را
خوابیدی اما بیداریه
محکوم به خوابت را
سر بردم از بالش به دیوار
این درد بی خواب را

سرگیجه دیوار ها علتش زلزله نیست
گاهی از در‌د کسیست که کمر میشکنند
حالا ببین اوار ها
ریخته اند بر سر من
درد مرا تاب نیاورد
نه دیوار و نه من

میکشد سوی تو این
اتش و خاکستر من
که خیابان تورا
دود شود پاکت من
ترسیده از چشم تو

دیوار ها اوار
سرگیجه میگیرد نگاهم
قامتم دیوار
رعشه می افتد به جانم
باقیش هیهات

حالا ببین اوار ها
ریخته اند بر سر من
درد مرا تاب نیاورد
نه دیوار و نه من
می کشد سوی تو این
اتش و خاکستر من
که خیابان تورا
دود شود پاکت من