آریا سپهر شوق بی کرانه

قصه ی من گواه یک عشق غریب و آشناست
یه باور عجیبه که تا به ابد بی انتهاست
حضور تو شروع یک قصه ی عاشقانه بود
نگاه تو تولد یه شوق بی کرانه بود
چی شد فراموشت شدم راهی بی صدا شدی
کجاگم کردم تورو گمشده ی کجا شدی
تو اون بهانه ی منی غرورمی شکوهمی
نذار که تنها بمونم تو شور عاشقانمی
خیال تو اینجا هنوز زنده ترین لحظه هاست
شکستن من تو خودم چه مبهم و چی بی صداست
تو ناب ترین کلام من حس اصیل قلبمی
تو زخم باز این دلم تنها دوا و مرهمی
نیاز من به دست تو فراتر از یه خواهشه
بوسه ی تو برای من آبی به روی آتشه