امیر بصیری تا کی

تا کی باید اینجا بمونم که تو
بشه باورت من دوست دارم
تاکی باید اینجوری تنها شم
که باور کنی تورو کم دارم
با این که نموندی و دل کندی
هنوزم تو قلبم تورو دارم
با اینکه یه چنوقته تو نیسی رو عکست گل بوسه میکارم
هنوزم تو این خونه بوی تورو دارم بی اراده بقل میکنم
تو نیستیو من جای خالیتو دارم مثل هر شب نگاه میکنم
هنوزم چشام خیره مونده به در
غروب نبودت هنوز یادمه هنوز احرین حرفتو میشنوم
صدای سکوتت هنوز یادمه
تا کی هرشبم بغض و تنهاییو
سکوتی که پر میشه از خاطره
چجوری باید از تو فکرم بری
محاله بشه عشقو یادم بره
با اینکه نموندیو دل کندی
هنوزم تو قلبم تورو دارم
با اینکه یه چنوقته تو نیسی
رو عکست گل بوسه میکارم
هنوزم تو این خونه بوی تورو دارم بی اراده بقل میکنم
تو نیستیو من جای خالیتو دارم مثل هر شب نگاه میکنم
هنوزم چشام خیره مونده به در
غروب نبودت هنوز یادمه هنوز اخرین حرفتو میشنوم
صدای سکوتت هنوز یادمه