آزاد بوگری غم دیری

 
زه او روزی که رهدی…پاییزه بی بهاروم
زه اوروزی که رهدی…چه تهله روزگاروم
بیو کوگ کوچیروم…که دی ایخوم بمیروم
یو چند ساله ندیمت…وه بندغم اسیروم
کوگ رشتالوم،،، بیو که دل سیت پره درده
سوگلم رهدو،،،خدادونه دی نیورگرده
دی بیو یار ترنه زردوم
بی تو مو چی پاییزه سردوم

بیو جونم مندومه تهنا
چه سازوم مو وا غم دنیا
بنه پاته ری تیام ورگرد
بکن هر دو چشمومه روشنا
بیو سوزه قد شلالوم
گلم رحمی کن وه حالوم
خدا دونه که وه داغت
مو سرگردون دوره مالوم..

تومنه خیالومی نیروی زه ویروم
آرمون تو منه دلوم تاروزی بمیروم
کوهستون دلوم دی تهل و سرده
همس برف غمه بارونه درده
مو دی جون سیم نمنده از غم یار
ولی کافر دلش بدتر زه بدره
د سیروم کردی وه جونم
بیو که سیت سرگرونم
مونه کردی لیوه ای گل
که چینو سیت بیت ایخونم