مهیار رستگاری عادی

نبودم اصن واسه تو کافی
واسه کی داری قصه میبافی
چی کم داشتی به من بگو اخه
به کی رفتی اینقدر‌بی انصافی
گفتی از سرم میپره فکرت
رفتی واسه چی عشقمون حیفه
شاید بعد من بازم عاشق شی
ولی من ندیدم دیگه شکلت
بیا پیشم
نذار این روزای دوریمون
واسه هردوتامون عادی شن
بمون پیشم
من هنوزم تورو دوست دارم
واسه چشمات که بی تابم
واسه حسی که دارم بهت میمیرم

منو ببین تا کی باید بمون پات
نذار بیان سمتم نذار بشینن جات
دوست دارم قدر عشقای دنیا
نذار هرجا میرم بد بگن هی از ما
شدم یه زندونی تو قلب کوچیکت
بین من و تو یه جاده باریکه
برسون دستاتو به دستای سردم
وقتی که نباشی با خودمم قهرم
--