حمید بیگناه دلداده

دلداده ی دربند توام، بی تو بی طاقتم
رفتنت میگیرد، نفسِ راحتم

دل نکن از دل من، نشوی قاتل من
از تو شد چه حاصل من

بعد تو دنیا را، چگونه سر کنم
بعد تو احساس کیو باور کن

ای بهار روشنی، بگو که مال منی
کرده ای چه با دلِ من

جان از تن من به در شود
چشم تو دیده تر شود

بی همگان به سر شود
بی تو به سر نمی شود

با تو پر از بهانه ام، عشق جاودانه ام
جنگ نکن عزیز من، با دل دیوانه ام

وِرد زبانی، آرامش جانی
با ما به از این باش، که با خلق جهانی

ای همه بودم، تسکین وجودم
تا آخر این قصه مرا روح و روانی