فرزاد آریا بهار بی تو

تو قلب کوچیکم یه جایی واست هست
که تو نمیدونی ، نه تو نمیدونی
واسه تورو داشتن هرکاری میکردم
بگی که میمونی ، بگو که میمونی
بهار من بی تو عینِ زمستونه
که همش بهت میگه نرو دیوونه
چشمای من بی تو ابری و بارونی
کنارِ قلبی که بردی به آسونی
تویی تو آشوب حال پریشونم
یه جمله فقط میخوام بگی که میمونم
یکی اینجا همش بهونه میگیره
ازینکه تنها شده ببین چه دلگیره
یکی یکی حرفام پیش تو گم میشن
وقتی که من اینجا غرق چشات میشم
بهار من بی تو عینِ زمستونه
که همش بهت میگه نرو دیوونه
چشمای من بی تو ابری و بارونی
کنارِ قلبی که بردی به آسونی