احسان خواجه امیری پاییز مسموم

نگاه آسمون خیس چشاش غرق ستاره
یه دشت سبز و آروم که قلبش بیقراره
شبا رو شونه کوه که سر میزاره مهتاب
زمین خورشید و انگار داره میبینه توو خواب
یه احساس نگفته است نمیدونم چه حالی
خدا نزدیکه انگار تمومه این حوالی
چه آدمها توو این دشت به سختی دل سپردن
به همدیگه چه آسون رسیدن اما مردن
....