بهروز وفامهر دل دریایی

عطر گیسویت مرا غرق خودش کرده،
وای از آن روزی که عشقت فتنه به پا کرده
ای که می دانی درد و درمانی،
برای این عاشق بگو که میمانی،
تو دلت دریاست، عشقی پا برجاست
همه دارو ندار این دل تنهاست
ای که میدانی مرحم جانی
هرچه وصفت گویم بیشتر از آنی،
تو آنی که آشوب به پا کرده
همانی که دل را ز جا کنده،
تو آغاز و پایان این عشقی
همان عشقی که بی دلدار دلبری کرده
تو دلت دریاست عشقی پا برجاست
همه دارو ندار این دل تنهاست،
ای که می دانی مرحم جانی
هرچه وصفت گویم بیشتر از آنی