زمان نورانی جان شیرین

در چشـمانم نـور امیدی همچو خورشیدی، ای نگـارم
شـیرین ترین خاطراتم را در دو روز عمـر بـا تـو دارم
الـهه ی ناز خـوبی هـا، از تـو زیبـا شـده بـاغ هسـتیم
چو باده ی ناب میگونی، هر دم افزون کنی شور مستیم
مثل بارون به دشــت خیالـی
نرگس باغچه هـای شمالـی
عطر جانبخشت آکـنده کرده
جان و روح مرا، وه چه حالی
زیباترین حـس دنیامی، مهرت از قلب من کم نمی شه
سپیــدار آرزوهـامـون از تـب طــوفان خـم نمـی شه
صـدا بـزن اسمـمو بــازم،جـان شیـریـنم و نـازنیـــنم
برای این عاشق تنها، هیچکی جز تو که همدم نمی شه