مهدی رجبی برزخ عشق

توی دریای عشقش مثل یک قطره بودم ، گم شدم تو وجودش
به خیالم که جا دارم میون تار و پودش
ولی طوفان یه روزی زد و بارون شد و من از چشماش چکیدم
باورش سخته اما حالا به ساحل رسیدم
چه بیرحمی بغضمو ندیدی
به چه آسونی دل ازم بریدی
دلم خون بود خندیدی و رفتی
بهم گفتی دنبالم نگردی
حالا این خونه از یادت پره
خاطراتت نفسو میبُره
کجا رفتی پرپر کردی دلو
آخه بی انصاف بمون دیگه نرو
توی این برزخ عشق ، چجوری میشه پرواز ، با بال شکسته
وقتی که عشق آدم ، همه راهارو بسته
توی این بازی تلخ دلمو بردی اما آخرش منو باختی
منو کشتی تو بارها ، ببین چی ازم ساختی
چه بیرحمی بغضمو ندیدی
به چه آسونی دل ازم بریدی
دلم خون بود خندیدی و رفتی
بهم گفتی دنبالم نگردی
حالا این خونه از یادت پره
خاطراتت نفسو میبُره
کجا رفتی پرپر کردی دلو
آخه بی انصاف بمون دیگه نرو