بابک آباد ای عشق

 
ای عشق چگونه ز تو من دل بتکانم
ای عشق چگونه تورو از سینه برانم
ای وای از حال خراب من مسموم
ای وای خدایا نتوانم نتوانم

اتش به دل انداخته این حرم دل انگیز
سرشار توام رنگ به رنگ چون تب پاییز
هرسو که دلت خاست مرا ساده کشاندی
ای قاتل زیبا روخ خوش نامو نشانم