شاهرخ عطا دار و ندار منی

کاش آرامش قلبم گرو حال تو اینک نبود
کاش عشق را نمیدانستم اخر این عشق چه بود
آمدی در دلمو کردی تو چشمم رو کور
ریشه کردی تو وجودم عزیزم چه زود
بیقرار توام دار و ندار منی بی هوای توام ارام جان منی
بیقرار توام دار و ندار منی بی هوای توام ارام جان منی همه میدانستن که دلم خشک وزمستانی
آنسو که امدی شدی بهار ویرانیم
در دلم تاب و تبت موج به ساحل میزند
غرق دریایت شده این قایق شکسته ام
همه دنیا یه طرف نگاه زیبات یه طرف
تو چه میدانی در دلم چه ها میگذرد
غصه ی دوریتو از پا درم میاورد
بس صبوری کرده ام جانم به لب نمیرسد
بی قرار توام دار و نداره منی بی هوای توام ارام جان منی
بی قرار توام ندار و ندار منی بی هوای توام ارام جان منی