حلاج پرتگاه

پایینو نگاه میکنم سرم میره گیج
یقدم عقب بعد نفس عمیق
منطق میگه برو بپر وجدان نه
مجید میگه برو بپر حل‌لاج نه
مخ درگیر کند ضربان قلب
حس تعطیل فکر نداره اثر
توی مشتم له ورقای قرص
غروب شد خوردم وسطای ظهر
زمین و زمان واساد جلو چشم
منفک تو خیال از تن و جسم
از بالا دیدم چه خوب و چه زشت
چی مارو‌ سرشت کی به‌گل نشست
بهشت و جهنمی نبود خوردیم بازی
بیخیال اصل پیِ حاشیه سازی
یکی گفت صیغه بشید برید بهش
خدایی اگه بود میرید بهش
سر تعظیم میدونم برات بدقولترینم
میدونم نشد تو مدرسه دستو بگیرم
پای حرفت بشینم مبهوت مست نگات
دست تو موهات برام بگی تو از ارزوهات
یادم بندازی ادم باید بود
یکی چشم برات باید موند
یاد بدی با عجله صبور باشم
برا پرواز لبریز از غرور باشم
روزی صدبار اوج شتاب برا پرواز
خوردم زمین صبور پاشم
هم خدامی هم مخلوق
عقل زیر این وزن تناقض مدفون
هم خطامی هم ختامم
برا توصیف قاصر کلمات توی بیانم