محمدرضا فاریابی انگار هیچ نه انگار

بعد از دو سال موندن
هر روز انتظارت
پاسوزِ دی و بهمن
تو سالِ بی¬بهارِت
خوسیدُمه بمیرُم
ری رِیلِ قطارِت
انگار هیچ نه انگار

بعد از دو سال موندن
تو ای چاردیواری
هر شُو فکرِ مُردن
بُی مارتای شکاری
تو کیچه¬ها سِخیدن
پاک سیت بگن فراری
انگار هیچ نه انگار

هر چی که نقشه رِختُم
نقشِ بر آب کِردی
خواسُم که عاشق آوُم
عشقه عذاب کِردی
پِرِسُم پَل¬ته ببینُم
وَرسِی حجاب کِردی
هر چی که ساخته بیدُم
از دَم خراب کِردی
دلُ¬مه نَهام زِر پات
دلُ¬مه کباب کِردی
پِرِسُم پَل¬ته ببینُم
وَرسِی حجاب کِردی

بعد از دو سال موندن
واگَشتیه بولکُم
که مالِ مردُم آوی
گندم گلِ گندم
دیندات گشتمه که
خومم واویدُمه گُم
انگار هیچ نه انگار

بعد از دو سال، بازم
سی مو دلِت نسُخته؟
اُمرو، سَوا ایفهمی
که زد وَ کُه، گُرُخته
اما خوم ایدونُم که
اینا سیت گَپِ مُفته
انگار هیچ نه انگار