رضا بهرام شهر خالی

شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی
جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی
کوچ کردن دسته دسته آشنایانم ولی باز
باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی
وای از دنیا که یار از یار میترسد
غنچه های تشنه از گلزار میترسد
عاشق از آوازه دیدار میترسد
پنجه ای خنیاگران از تار میترسد
شهسوار از جاده ای هموار میترسد
این طبیب از دیدن بیمار میترسد