سپهر نریمان دنیا رو گشتم

 
من که گذشتم از غرورم
شلوغ اما پر سکوتم
من که واسه تو دنیا رو گشتم
چرا ناراحتی دردت به جونم
غرورم رو کشتی فایده نداشت
دلم رو شکوندی فایده نداشت
واسه برگشتنت هر کاری کردم
ولی رسیده بودیم به آخراش

سر به سر دل من نزار که
دلم گرفته از این دنیا
در به دره دل بیچاره ی من
همش دروغ بوده اون رویا
میگذره اینم ، میاد یه روز دیگه
که تموم بشه این بغض هام

من اون روز رو میبینم بگردی دنبالم
از سر تا ته تهران
شب ها نمیتونم که راحت بخوابم
همش خیسن این چشمهام
چند وقتی میشه که دنبالت میگردم
آخه من خیلی تنهام
خم شدش کمرم زیر این فشارها
ولی میبینی هنوز سر پام