محسن سلیمیان راه مقدس

غروب تلخ عشق و یه قبیله
بامردی که فقط خدا رومی دید
میون نخل ونیزه های تشنه
فرات و از سکوتش میشه فهمید
تو هجوم شب و آتیش و طوفان
ستاره می چکید از چشمای تر
غم مرثیه ها دنیارو لرزوند
غم لالایی و بغض یه مادر
هنوزم آبه وحسرت لبهات
هنوزم نبض بیدار زمینی
بنویس ازدل اولادت امشب
با خون تو خیمه های همنشینی
یه عمره از حضور سبز این عشق
ازعاشوای پرواز تو خوندیم
تو هر میدونی با اسم تو مولا
صدای عشق و به دنیا رسوندیم
غریبونه تواین راه مقدس
از عشقت آیه می گیریم همیشه
چه روزا سجده کردیم روی خاکت
برامون شاید این دل آبروشه
غریبونه تواین راه مقدس
از عشقت آیه می گیریم همیشه
چه روزا سجده کردیم روی خاکت
برامون شاید این دل آبروشه