نیما پاشا تصور

داری تنهایی میمیری داره پر پر میشه حالت
ولی میگن که خوشحالی دروغ میگن از احوالت
جنون میگیری تو بی من شبا دیگه‌نمیخوابی
ازت میمونه خاکستر تو این آتیش بی تابی
دارن اشکات میریزن نداری طاقت دوری
نباشم پیش تو اصلا نمیخوابی و آشوبی
دارم میمیرم این روزا چه قدر تاریکه این جاده
همه‌روزام زمستونه پر از برف و پر از بادِ....
تصور میکنم اینو هنوزم یاد من هستی
ی جایی توی این دنیا هنوزم دل به من بستی
تصور میکنم اینو هنوزم یاد من هستی
ی جایی توی این دنیا هنوزم دل به من بستی
همه دارن بهت میگن نگیری دیگه دستاشو
ولی میگی همش اینو نمیگیره کسی جاشو
تصور میکنم اینو هنوزم یاد من هستی
ی جایی توی این دنیا هنوزم دل به من بستی
تصور میکنم‌اینو هنوزم یاد من هستی
ی جایی توی این دنیا هنوزم دل به من بستی