مجید اسدی هوای تو

دلی که در به دره فدای تو
نفسم میگیره بی هوای تو
هرجا باشم هرجا آروم بگیرم
توی قلبم کسی نیست بجای تو

من یه دیوونهء پاک عاشقم
نه یه عاقلِ نجیبِ سر به زیر
بی هوا عقلو یهو جا میذارم
خود تو یجوری دستمو بگیر

تب تند عاشقی توی سرم
نمیبینم دیگه دور و برمو
توی این شهر زیر گنبد کبود
همه دل میسپرن و من سرمو

پی تو دنبال تو برای تو
همهء وجود من وفای تو
کولی خونه به دوش و عاصی ام
پیش تو مرید تو گدای تو

اگه حالم خوشه با اینهمه زخم
حال خوب منِ مجنون خودتی
غیر تو چیزی نمیبینه چشام
وسط سختیا آسون خودتی