امیر مطهری مادر

دل تنگ و چشمای بارونیتو
من اون خطای روی پیشونیتو
مبوسم تا جون دارم این یادم هست
که واسم گذاشتی جوونیتو
یه چادر نمازت یه سنگر
بخون لالایی بلند تر
که خوابم بگیره تو خوابم
بگیری تو دستامو مادر
کجا رفتی ندیدی بی قرارم
دلم تنگ توئه آروم ندارم
دلم میخواد ببینم تو رو بازم
سرم رو روی زانوهات بزارم
بمیرم واسه اون قد خمیدت
واسه دستی که به پهلو گرفتی
هنوز عطرت همینجا توی خونه س
هنوزم پیشمی جایی نرفتی
کاش میشد دستاتو پس بگیرم
کاش الان بودی نفس بگیرم عزیزم
بعد تو خونمون غم میباره
آسمونم شده بی ستاره عزیزم