مجتبی جوان حال بارون

حال من پیش تو حال بارونه
سال من با چشات بی زمستونه
فال من اسمته که تو فنجونه
بی تو به دریا میرسه خونه بس که بارونه
همه چیمو دادم، قلب تو بخوادم

خنده هات نمیره از یادم
بس که صاف و ساده م توی دل سپردن
ببین به چه روزی افتادم
کاشکی که بتونم تا تهش بمونم

با تو که خوابیدی رو شونم
کاش بشه بمونم
درد بی امونم، راوی جنونم
با تو که نشستی به جونم
کاش بشه بمونم